Met de begrippen scrum en lean was ik meer bekend dan met agile alhoewel ik het wel ken. Daarnaast was mijn nieuwsgierigheid ook getrokken door de subtitel van het boek. Wat zou de smile veroorzaken?
Wat is Agile? Behendig en lenig. Dat zijn de letterlijke vertalingen van Agile. Agile is dan ook een aanpak waarbij behendigheid voorop staat. Door middel van korte fasen – sprints – wordt toegewerkt naar het eindresultaat. Hierdoor is het mogelijk om beter toe te werken naar een eindresultaat dat nog niet helemaal vast staat. Je vermijd dan de traditionele en stroperige manier van projectbeheersing waarmee het voorkomt dat afnemers niet tevreden zijn omdat pas aan het eind van een project blijkt dat het opgeleverde niet voldoet aan de specificaties. Met alle herstelkosten van dien.
Het boek Agile with a smile is luchtig en ook vlot geschreven. Alhoewel de schrijvers natuurlijk niet ontkomen aan tal van ‘vaktermen’ en woord- en taalgebruik zoals dat in de theorie van agile is opgenomen. Handig is dat er voor mensen die minder bekend zijn met het begrip agile een begrippenkader en verklarende woordenlijst is opgenomen in de bijlage.
Het boek is geschreven in verhalende vorm en dat verhaal gaat over Bob en Charles. Bob is degene die agile werken wil invoeren bij het bedrijf waar hij werkzaam is. Bob raakt enthousiast, maar loopt herhaaldelijk tegen vraagstukken aan die het ‘nieuwe werken’ nog niet helemaal succesvol maken. Daar komt Charles in beeld. Charles heeft het agile werken al eerder ingevoerd binnen de organisatie waar hij werkzaam is. Daar heeft hij lessen uit getrokken en aanpassingen doorgevoerd om het agile werken te perfectioneren. Daarmee is hij in het boek dus de raadgever van Bob.
Hierdoor heeft het boek een luchtige opzet. Spelenderwijs komen de kernpunten voorbij waar je bij het invoeren van een agile manier van werken mee te maken krijgt. Je leert hoe je e.e.a. kan perfectioneren zonder te tornen aan de grondbeginselen van agile werken. Elk hoofdstuk wordt afgesloten met een weergave van issues en denkrichtingen die in het hoofdstuk behandeld zijn.
Bij agile zijn de teams – multidisciplinair en over afdelingen samengesteld – verantwoordelijk voor de tussenresultaten en de tijdige afstemming met de toekomstige gebruiker. In het boek worden tal van ‘onzekerheden en ongelukken’ beschreven die zich voor kunnen doen als er niet een aantal randvoorwaarden worden geschapen om succesvol – with a smile – om te gaan met agile werken. Als issues worden onder meer aangedragen:
- Eigenaarschap van individuen en het team voor het tussenresultaat
- Vrijblijvendheid in ‘oppakken’ van (nieuwe) zaken
- Onvoldoende aandacht voor kwaliteit van tussentijdse oplevering
- Ontbreken van inzicht in stand van zaken van een project
- Kunnen we ons verantwoorden?
- Heb je als manager / eindverantwoordelijke wel voldoende ‘grip’?
De waarborgen die worden geschetst om deze issues te adresseren zijn:
- Duidelijk(er) omschrijven van de tussentijdse specificaties
- Aandacht hebben voor (minimale) spelregels en kaderstelling
- Tijdige escalatie bij issues
- Aanwijzen van verantwoordelijken voor bepaalde activiteiten
- Vormgeven van tussentijdse kwaliteitscontrole
- Rapportages: verbeteren en inzichtelijk maken
Wat mij betreft logische en legitieme zaken. En ik snap ook dat dit zaken zijn waar veel organisaties bij de invoering van agile werken tegenaan lopen. Maar dat was bij ‘oude’ vormen van projectmatig werken niet anders De schrijvers onderkennen dit ook aan het einde van het boek. Daar geven ze aan dat een aantal zekerheden uit het ‘oude’ projectmatig werken), mits goed ingevoerd, een verrijking en waarborg zijn om succesvol agile te werken.
Persoonlijk zou ik het boek nog krachtiger vinden als de verschillen en valkuilen tussen oude manieren van projectbeheersing en agile werken nog scherper waren beschreven. Tevens ben ik van mening dat het aspect van houding en soft controls nog scherper naar voren had mogen komen. Want daar zit in mijn idee vaak de kern waarom projectmatig werken niet werkt omdat ‘we’ ons niet aan de afspraken houden. En daar helpt een methodiek niet bij.
Agile with a smile geeft op een vlotte manier aan waar de aandachtspunten liggen om succesvoller om te gaan met deze filosofie van werken. De aangedragen issues en denkrichtingen snijden hout. Of de implementatiekant net zo makkelijk en vlot gaat….? Dat is een kwestie van zelf uitproberen.
Frank van Kuijck is een zeer gedreven onafhankelijk en zelfstandig professional in zowel audit en advies voor de public sector. Hij is kritische sparringpartner voor toezichthouders, bestuurders en organisatie om te helpen deze naar een hoger plan te krijgen. Specifieke aandachtsgebieden naast audit en verslaggeving zijn governance, control, risicomanagement en bedrijfsvoering. Deze laatste ook vanuit de specialisatie als operational auditor. Hij heeft een achtergrond als Partner in de audit en adviespraktijk bij Deloitte, is Voorzitter van RJ Werkgroep 645 - woningcorporaties en Docent Auditing aan de UVT Tilburg.
Over Frank van Kuijck
Frank van Kuijck is een onafhankelijk en zelfstandig professional in toezicht en advisering binnen de publieke sector. Hij is oprichter en eigenaar van het adviesbureau Toetssteen BV. Daarnaast is hij associate partner bij TransitiePartners. Hij heeft een achtergrond als Partner in de audit en adviespraktijk bij Deloitte en is docent Auditing aan de UVT Tilburg.
