In de ideale werkomgeving werken verschillende individuen moeiteloos met elkaar samen. Een gelukkige medewerker is productiever en wordt doorgaans minder snel ziek wanneer hij zich veilig voelt in zijn team, waar er ruimte is voor rust, plezier en reflectie. Een utopie of optie?
Sociale dieren, zoals wolven, begrijpen de waarde van ieder individu binnen de groep. Rudyard Kipling verwoordde het als volgt; 'The strength of the Pack is the Wolf, and the strength of the Wolf is the Pack.' En zo mooi kan het inderdaad zijn: hoe sterker de leden in een groep zich met elkaar verbonden voelen, hoe veiliger ze zich zullen voelen om de rol te spelen die het beste bij hen past.
Problemen op de werkvloer
Anno nu is het eerder regel dan uitzondering dat medewerkers de organisatie verlaten omdat ze behoefte hebben aan een nieuwe uitdaging. Of omdat ze zich niet begrepen voelen. Een lastige situatie voor de werkgever, want hij moet op zoek naar een nieuwe medewerker die ingewerkt moet worden, en gemotiveerd en geïnspireerd om voor langere tijd te blijven.
De kracht van aandacht
Aandacht geven aan nieuwe en bestaande medewerkers staat op het verlanglijstje van veel teamleiders en managers. Maar tijd is een schaars goed en binnen een organisatie zijn er vaak andere belangen en prioriteiten. Je verdiepen in wat medewerkers uit verschillende generaties nodig hebben om als team goed te functioneren, blijkt in de praktijk helemaal geen vanzelfsprekendheid.
Hoe doen wolven dat?
In de afgelopen jaren heb ik het gedrag van wolven uitvoerig bestudeerd. Wolven en mensen hebben rake overeenkomsten. Zo komt de samenstelling van een roedel, die bestaat uit oudere dieren en welpen van verschillende leeftijden, sterk overeen met het mensengezin, maar ook met groepen op de werkvloer.
Wolven blinken uit in samenwerking. De onderlinge rollen en verantwoordelijkheden zijn helder en ze zijn zich bewust van hun omgeving. Een dag uit het leven van een wolf wordt gekenmerkt door werk én ontspanning. Ze jagen, verkennen en markeren hun territorium, spelen en slapen naar behoefte. Met aanrakingen wordt het welzijn van de verschillende roedelleden regelmatig gepeild. Heeft iedereen het nog naar z’n zin? Die aandacht voor elkaar is bij mensen soms ver te zoeken.
Roman en managementboek in een
Wolven krijgen geen burn-out neemt je mee naar de werkvloer, waar het verhaal van teamleider Johan Reimers en zijn afdeling zich afspeelt. Hoewel Johan en zijn medewerkers voor dezelfde afdeling werken, fungeren ze niet bepaald als het ideale team. Er is weinig aandacht voor persoonlijke behoeften en kenmerken en om de haverklap vertrekken er medewerkers. Dit komt de productiviteit en het imago van de afdeling niet ten goede. De werkdruk neemt toe. Johan vraagt zich af wat hij kan doen om de situatie te veranderen.
In Wolven krijgen geen burn-out wordt de situatie op de werkvloer gespiegeld aan de leefwijze van de wolf. In elk hoofdstuk krijg je praktische tips waarmee je direct aan de slag kunt om een betere werkomgeving te creëren, waarin productiviteit en werkgeluk samengaan.
Irene van Eijk (1972) is gecertificeerd veiligheidskundige (HVK), auditor in managementsystemen, diergedragsdeskundige en wolvenkenner. Met haar bedrijf SHE-loupe legt Irene de link tussen het gedrag van mensen en dieren. Ze is de auteur van Wolven krijgen geen burn-out.
