Ruimtetijd… een ongrijpbaar begrip. Albert Einstein introduceerde het begin 20ste eeuw, in het kader van zijn theorieën over algemene relativiteit en over, jawel, zwaartekrachtgolven: het belangrijkste onderwerp van Schillings boek. Het bestaan ervan voorspelde Einstein in 1915, precies een eeuw later werden ze voor het eerst gedetecteerd.
Hoe de astrofysica zich in die honderd jaar ontwikkelde en hoe het bewijs voor het bestaan van zwaartekrachtgolven uiteindelijk werd geleverd, beschrijft Schilling in een knap staaltje wetenschapsgeschiedenis. Haast terloops verheldert hij daarbij begrippen als pulsars, quasars, neutronensterren en zwarte gaten, oneindig groot en lichtjaren ver… Jazeker, het voorstellingsvermogen van de lezer wordt danig op de proef gesteld.
Stevige kost? Ja. Onleesbaar moeilijk? Nee. Want Schilling weet dat we niet allemaal natuurkundigen zijn en adviseert, juist als je zelf net de draad denkt kwijt te raken, een eerdere passage even terug te lezen. Zijn relaas verandert zelfs bijna in een spannend jongensboek als hij beschrijft hoe de eerste zwaartekrachtgolf daadwerkelijk gemeten wordt: alle opwinding, alle ongeloof, alle tests die moeten bewijzen dat de afwijking in de metingen niet door iets anders wordt veroorzaakt… je zit op het puntje van je stoel.
Daarna leun je achterover en overdenk je - met Schilling en Joni Mitchell – de relativiteit van het bestaan: We are stardust - billion year old carbon.
Prachtboek.
Over Marjan Maandag
Marjan Maandag is redacteur bij Managementboek.