Dossier Supertrends is een vlot geschreven boek met onderzoeksresultaten van Trendbox, inzichten van het Science of the Time-netwerk van coolhunters en academici, marketingkennis en op elke bladzijde een foto of plaatje en twee voorbeelden. Sommige zaken gaan over trends vanuit het perspectief van de klanten en bedrijven, andere zijn meer culturele, antropologische beschouwingen, zoals de oprukkende onverschilligheidscultuur, de afzonderingscultuur en de laid-backcultuur.
Persoonlijk ben ik vooral getriggerd door twee trends. De eerste is die van andere businessmodellen: micropayments en webfunding zijn interessante ontwikkelingen, zoals bij Farmville.com of de aanschaf van apps voor de iPad, maar ook het model van de maatschappelijk verantwoorde consultancy Generous Minds. De tweede trend is die van urban open workspaces, wat steeds meer voor de hand ligt voor stadsnomaden die overal willen kunnen werken, goede koffie willen drinken en fast fresh food willen nuttigen.
De eerste invalshoek is die van jongeren, dertigers, mannen en vrouwen. Ik leer dat er een klassieke indeling is in leefwerelden van jongeren: gezelligheidszoekers, avonturiers, controlfreaks en behoudenden. Een interessante trend vind ik dat jongeren tot 34 jaar steeds minder zeggen goede contacten te hebben met mensen in de buurt (pagina 50). Dertigers hebben stress en zijn op zoek naar nieuwe manieren om tijd te creëren, zinvol bezig te zijn en relaties te onderhouden.
Vervolgens worden de mannen en vrouwen onder handen genomen. Mannen zijn vrouwelijker geworden en verliezen daarmee het contact met hun mannelijkheid. Zo zijn ze merk- en modebewust geworden. Gelukkig houden ze nog van auto’s, sport en praten over vrouwen. Fascinerend is dat internet veel meer invloed lijkt te hebben op vrouwen dan op mannen: de opkomst van virtuele vriendschappen krijgt in het hoofdstuk over vrouwen een prominente plaats. Vrouwen worden mannelijker, meer prestatiegericht en gewelddadig. De vrouw verliest haar vrouwelijkheid niet, hoeft dus niet te compenseren. Ze doet het erbij en krijgt daardoor wel meer stress en kans op burn-out.
De tweede invalshoek is die van internet. Het 2.0-principe van interactiviteit wordt uitgelegd – klanten en fans met hun kennis en passie uitnodigen en faciliteren om samen met de eigen organisatie mee te bouwen aan technologie. Vervolgens wordt het einde van Facebook en Twitter aangekondigd, omdat het gevaarlijk is voor privacy en te weinig meerwaarde biedt. Reputatie en de rating van producten komen ter sprake, evenals buzz en flashmobbing. Webgedreven wedijver via bijvoorbeeld Innocentive.com lichten de auteurs toe, maar ook de mobiel beschikbare informatie die helpt bij het nemen van praktische beslissingen als ‘waar gaan we uit eten?’ en ‘waar koop ik mijn kleren?’.
Natuurlijk ontbreekt onze nieuwe Nederlandse trots Layar niet: Mobile Augmented Reality. We kunnen niet meer zonder digitale technologie – we vergelijken en kopen ermee. Urban open workspaces worden steeds meer voor de hand liggend voor stadsnomaden die over internet willen en overal willen kunnen werken, goede koffie willen drinken en fast fresh food willen nuttigen.
Het hoofdstuk over de beleveniseconomie komt wat mij betreft niet echt uit de verf. Wat ik mis, is de duiding van de consequenties van al die trends. Wat betekent bijvoorbeeld de groeiende kloof tussen arm en rijk in Nederland?
De focus van het boek blijkt in het laatste hoofdstuk Van trends naar innovaties, waarin de auteurs hun consultancydienstverlening aanprijzen. Het boek is dus vooral een teaser. Zowel voor New York als voor Dossier Supertrends moet je wel over wat Engels idioom beschikken. Ergens verwacht je in het boek wat Mandarijn of Hindi buzzwords, maar die komen nog niet langs… in de editie 2012 misschien?
Over Friso van Abbema
Friso van Abbema is ondernemer en organisatieadviseur. Hij adviseert en helpt organisaties in het publieke domein met het organiseren en resultaten bereiken via samenwerkingsverbanden.
