Minimal Project Management

In iedere organisaties komen projecten voor. In alle bedrijven waar ik tot nu toe gewerkt heb, ben ik ze tegengekomen. Grote en kleine projecten. Succesvolle en minder succesvolle. Overschrijding van uren, geld en tijd... In 'Minimal project Management' illustreert Robert Coppenhagen dat een projecttheorie niet altijd veel papierwerk hoeft te zijn. Hoofdstuk 1 geeft een beschrijving van twee oeroude stammen waar eigenlijk het merendeel van de wereldbevolking van afstamt: de zogenaamde Togoto en Onewe. De Togoto hebben als belangrijkste kenmerk 'niet lullen maar poetsen': niet te moeilijk doen aan de slag. Al werkend worden we wijzer. De Onewe daarentegen zijn meer op zoek naar gemeenschappelijke doelen en gaan tactvol om met verschillende belangen. Tijdens het lezen van dit hoofdstuk, plaats je automatisch mensen uit je eigen omgeving in de desbetreffende stam. De essentie van het boek is direct duidelijk: mensen zijn verschillend en we hebben elkaar nodig om succesvol te zijn. Geen van beide is de beste methode, de kracht zit in de combinatie van die twee kenmerken. In de volgende hoofdstukken maak je kennis met een grote retailorganisatie. Eén van de medewerkers ziet in Japan een enorme kans die er alle schijn van heeft om ook in Nederland een succes te worden. De organisatie wordt op scherp gezet om deze kans te benutten, maar wel snel want de concurrentie is ook al gesignaleerd. Het advies is om vooral niet projectmatig te werken maar vooral te dóen. Het verhaal is zeer geloofwaardig en de werknemers komen een heel eind. Het volgende verhaal speelt bij hetzelfde bedrijf. Na een matige introductie, blijken de medewerkers nu te werken volgens de methode van Minimale Project Management. U begrijpt dat het verloop en het resultaat wezenlijk anders zijn. De theorie van Minimale Project Management (MPM) is slechts op tien pagina's weergegeven. Je vindt ze al in hoofdstuk 2: 'MPM in vogelvlucht'. Naar mijn mening is dat ook genoeg. Het verhaal erna beschrijft het nut en het effect van de theorie. Deze opzet maakt het boek makkelijk leesbaar en zorgt ervoor dat je al lezend leert. Achteraf weet je dat de theorie niet meer is dan tien pagina's die makkelijk te raadplegen zijn. De ervaring leert mij dat veel 'projecten' stuklopen omdat niet iedereen ervaart dat je het over een project hebt. Vaak wordt een project beschouwd als een klus tussendoor die even moet worden opgepakt. Het niet-benoemen van een project als project, wordt deels veroorzaakt door het feit dat men dan een zogenaamde projectstructuur moet optuigen. En dat is veel te veel theorie en dus papierwerk. De auteur is er mijns inziens in geslaagd om projecttheorie veel praktischer te maken. De zin van co-auteur Frank Pronk in het voorwoord blijkt heel waardevol te zijn. Zijn spreuk 'Snelheid maken door stil te staan', is eigenlijk de essentie van Minimal Project Management. Kortom, een toegankelijk boek voor eenieder die wel eens met een project worstelt, zeker bruikbaar om cadeau te geven aan degene die sceptisch staat tegenover projectmatig werken. Het zal deze mensen tot nadenken zetten.