Artificial stupidity - 'Fredo de Smet is verfrissende schrijver'

Toch trok Artificial stupidity van Fredo De Smet mijn aandacht. Niet in de laatste plaats omdat onze relatie met technologie verre van uitgekristalliseerd is. En het boek belooft een humanistisch perspectief, daar wilde ik ook meer van weten.

Fredo de Smet is verfrissende schrijver. Heel losjes benoemt hij tal van onderwerpen. Ethiek, creativiteit, privacy en ga zo maar door. Steeds vervlochten met verhalen uit zijn eigen muzikale leven. Dan met name zijn passie voor Beethoven, zijn verleden als DJ en de expo Hello Robot die hij mocht co-cureren. Het grote verhaal daaromheen raakt een diepere dimensie. Die draait om controle: de balans tussen in controle zijn en de controle uit handen geven aan technologie. En het gaat over de ambivalentie van de betekenis van technologie en de verandering waar we midden in zitten. Hij haalt het werk aan van invloedrijke schrijvers, waarvan een aantal voor veel mensen minder bekend zal zijn.

Het titelblad belooft een handleiding voor digitale humanisten met vuistregels en persoonlijke levenslessen. Die komen zeker aan bod. Maar daar wordt het voor mij wat minder grijpbaar. Natuurlijk, controle op een waardige manier loslaten, of je aandacht waarderen, en ook de andere vuistregels bevatten veel diepgang. Juist daarom voelt het alsof De Smet daar iets te losjes tegenaan schuurt. Ik zou meer willen weten over digitaal humanisme. In die zin heeft Artificial stupidity bij mij nog meer nieuwsgierigheid opgewekt.

Freija van Duijne was van 2013 tot 2018 voorzitter van de Dutch Future Society. Zij heeft meer dan tien jaar werkervaring als toekomstverkenner en strateeg in diverse overheidsorganisaties. Freija werkt vanuit haar bedrijf Future Motions en geeft trainingen en lezingen op gebied van toekomstverkennen. Ze maakt deel uit van het collectief van toekomstdenkers voor de trendrede.