Wie ben je als je niet kunt zeggen wat er écht speelt?
Waarom wordt er in veel families gezwegen en ontkend? Op de vlucht voor pijnlijke ervaringen en als harnas tegen verdriet en ongemak, hullen we ons al snel in schaamte. Niet voor niets wordt een patroon van zwijgen vaak van generatie op generatie doorgegeven.
Schaamte is als een stille schaduw: het verstikt en maakt eenzaam, hoe groot en succesvol je je misschien ook voordoet. Ook de moeder van journalist Teus Lebbing zweeg uit zelfbescherming na de stilgeboorte van haar zoon en de suïcide van haar man. Teus volgde loyaal haar moeders voorbeeld en sprak niet over de verliezen binnen het gezin. Maar ten koste van wat? Als je het niet kunt hebben over wat er écht speelt en wat je écht voelt, wie ben je dan?
Aan de hand van haar eigen verhaal en openhartige interviews met markante Nederlanders als Mark Tuitert, Ilvy Njiokiktjien, Bram Bakker en Maddy Stolk, laat Teus in Schaamte zien wat het je biedt om wél voorbij te gaan aan de schaamte die je als kind meekrijgt. Om woorden te geven aan alles wat lang verzwegen is en het gezicht achter je voordeur te tonen. Aan jezelf, je dierbaren en misschien wel aan de hele wereld.
‘Schaamte is spannend, rauw, ontroerend en bovenal heel herkenbaar. Teus geeft zoveel handvaten hóé schaamte terug te brengen naar een hanteerbaar formaat. Hier gaat ze heel veel lezers mee verrijken.’ - Eveline Helmink
‘Ik hoop zo dat Teus beseft hoe waardevol dit boek is. Met haar persoonlijke verhaal doorbreekt ze de stilte van de generaties voor ons. Hoe dapper en nodig…, want wat zijn we toch aan het ploeteren achter onze maskers.’ - Medina Schuurman
‘Schaamte is een boek over hoop, troost en veerkracht.’ - Bram Bakker
‘Ook mijn vader stapte uit het leven, ik weet hoe teer het onderwerp is. Daarom raakt Schaamte me zo: open zijn over onze strubbelingen brengt veel meer verbinding en lucht dan wanneer we ze onder het tapijt vegen.’ - Lucille Werner
‘Teus’ boek geeft moed. Kom naar buiten met je schaamteverhalen. Dan kunnen we er beter voor elkaar zijn.’ - Stephanie Goossens
