De titel van het boek, Co-creatie van goede zorg, trok mijn aandacht. Ik heb namelijk een brede interesse in de zorg, voornamelijk in het samen verbeteren van de zorg. Maar wat is goede zorg nu eigenlijk? En hoe kunnen we dat bereiken? Mijn idee bij het boek was hier meer over te leren, om dit in de praktijk toe te kunnen passen. Interessant om dit vanuit een, voor mij nieuw, ethisch perspectief in te steken.
Het eerste gedeelte van het boek geeft een theoretische verdieping op wat goede zorg, goed leven en goed werk is. Daaruit volgend de co-creatie van goede zorg en moreel beraad, het samenkomen om ethische vraagstukken te bespreken. Zowel de betekenis hiervan op individueel niveau als institutioneel niveau wordt besproken. Na het theoretische gedeelte heeft de auteur empirisch onderzoek gedaan naar moreel beraad en wat voor effect dit heeft binnen organisaties op de co-creatie van goede zorg. In het kort is de conclusie dat meer tijd voor moreel beraad inbedden positieve effecten heeft op het bewust worden en daardoor verbeteren van goede zorg.
Het boek heeft me aan het denken gezet over wat goede zorg is. Vooral de nadruk op de wederkerigheid binnen zorg. Niet alleen de cliënt is afhankelijk (van de zorgprofessional), ook de zorgprofessional is afhankelijk van de cliënt. Allebei hebben ze evenveel belang. Dat is nu nog niet altijd zo. De patiënt wordt nog niet altijd oprecht centraal gesteld. Het boek benadrukt dat bij goede zorg de kwaliteit van leven van de patiënt hoog staat. Dat daarbij goede zorg universeel is, maar ook individueel. Goede zorg betekent voor iedereen iets anders. Eigen regie, zelfstandigheid en kwaliteit van leven zijn belangrijk. Dergelijke aspecten komen ook terug in wat zorgprofessionals duiden als goed werk. Ook al klinkt dit logisch, niet overal vind je deze aspecten van goede zorg terug in de praktijk.
Het boek geeft veel theoretische kennis. Hoe je daadwerkelijk komt tot goede zorg komt in mindere mate aan bod in het boek. Zelf ben ik praktisch ingesteld en was op zoek naar praktische handvatten hoe we samen tot goede zorg kunnen komen. Dit heb ik er niet uit kunnen halen. Daarbij is ethiek is iets dat minder tastbaar is, maar waar zorgprofessionals in hun werk wel mee te maken krijgen. Zonder praktijkervaring past het boek minder bij mijn belevingswereld. Het boek zal beter aansluiten op de belevingswereld van zorgprofessionals dan bij mijn wereld als junior adviseur met een bedrijfskunde achtergrond.
Kortom, het boek is fantastisch als je op zoek bent naar een goed onderbouwd theoretische visie op ethiek in de zorg! Mocht je een meer praktische inslag hebben zoals ik, dan is dit niet de beste match.