Onbevangen vertelt ze over haar eigen ervaringen en haar drang tot consumeren. Vanaf pagina 1 word ik als lezer meegenomen in haar persoonlijke verhaal over de 'heb'-behoeftes van kinderen van deze tijd. Maar vooral ook door het herkenbare verhaal over consumeren en hoe dit je af en toe troost biedt.
In 'Geluk' neemt Halsema zichzelf als voorbeeld; ze stelt een vraag die u als lezer waarschijnlijk zult herkennen: 'waarom besteed ik zoveel tijd en geld aan consumptie?' De auteur geeft een herkenbaar antwoord: 'Omdat ik bij elke aankoop mezelf een ander leven beloof. Met een nieuw boek beloof ik mezelf minder televisie, met nieuwe keukenspullen beloof ik om meer etentjes te gaan geven, met make-up een stralend uiterlijk. Ik koop dus een illusie. De illusie van Geluk!' U leest in dit boek dat met normale consumptie weinig mis is. Meer consumptie betekent tenslotte een grotere productie en als gevolg hiervan ervaren we economische groei, welvaart en werkgelegenheid. Het probleem zit hem in de hyperconsumptie en massale consumptie die zorgt voor tijdelijke genoegdoening en uitputting van onze natuurlijke hulpbronnen. De auteur schrijft in dit essay over de alternatieve route naar geluk.
Het essay van Halsema bestaat uit twee delen. Allereerst beschrijft ze de nadelen van onze huidige levenswijze; ze laat zien hoe ons land geleidelijk aan verandert in een competitieve en harde samenleving waarin de macht van snel verdiend geld en leven op krediet bepalend zijn. In het tweede deel van dit essay laat ze u als lezer zien op welke wijze onze waarden behouden en versterkt kunnen worden, juist door de politieke en economische koers van hyperconsumptie te verleggen. Ze schetst een alternatief van eerlijker economische verhoudingen en een solidaire en gelukkigere samenleving. De oplossing die zij schetst is niet slechts materieel van aard; de zaken die ons echt gelukkig maken zijn van immateriële aard. Zoals onderling contact en het gevoel een bijdrage aan de samenleving te kunnen leveren. Dicht bij huis, maar ook verder van huis; een belangrijk praktijkvoorbeeld hierbij zijn de millenniumdoelen. De oplossing zit erin dat we meer tijd nemen en krijgen voor de echt belangrijke zaken in het leven die ons gelukkig maken. De politiek kan een bijdrage leveren door bijvoorbeeld betere werktijdverdeling en het stimuleren van de mantelzorg. In dit essay bepleit Halsema juist om onze gezamenlijke hyperconsumptie uit de sfeer van persoonlijke schuld en boete te halen en een voorname plaats te geven in het hart van het politieke debat. Natuurlijk kun je hier zelf ook mee beginnen door korter te douchen, spaarlampen te gebruiken, wat vaker de trein te pakken in plaats van de auto en ga zo maar door. De vraag is hoe we zuinig omgaan met wat ons in bruikleen is gegeven. Kortom: rentmeesterschap. Dit essay laat u als lezer nadenken over het eigen consumptiegedrag, over eerlijk groeien en eerlijk delen en laat u inzien dat uw talent uw grootste rijkdom is.
Over Annelies Bakelaar
Annelies Bakelaar is momenteel werkzaam bij ROC Aventus als Manager dienst HRM en schrijft de recensies op persoonlijke titel. Annelies Bakelaar is hiervoor onder andere werkzaam geweest als manager, programmaleider en organisatieadviseur, zowel in de private als publieke sector. Daarnaast is Annelies Bakelaar actief in de lokale politiek (fractievoorzitter CDA Ommen) en is freelance hbo-docent. In 2004 heeft Bakelaar haar MBA Public Governance studie afgerond aan Nyenrode.
