Liefde 2.0

Een prachtig boek dat vanuit de emotiepsychologie en vanuit de biologische processen in je lichaam verklaart wat er gebeurt bij ‘liefde’. Daarmee wordt liefde niet alleen een gevoel, maar ook een lichamelijke voedingsstof, een zogenaamde ‘micronutriënt’. Frederickson bouwt haar verhaal stap voor stap op. Ze begint met haar definitie van liefde: ‘een micromoment van warmte en contact dat je met een ander levend wezen deelt.’ De sleutel ligt erin dat je veel en diverse micromomenten creëert met een ander levend wezen. Bij geliefden en intimi ligt de frequentie van deze micromomenten hoger dan bij willekeurige mensen in je leven. Als een soort zelfhulpboek beschrijft Frederickson ook hoe je het aantal micromomenten kan vergroten (in je relatie) en uitbreiden (met anderen) waardoor de liefde in je leven toeneemt. Vervolgens neemt ze de positieve emotie als referentiepunt. ‘Positieve emoties, ook al subtiel en kort, kunnen sterke krachten in ons leven losmaken. Het is het begin van opwaartse spiralen in ons leven.’ Eindelijk een boek dat wetenschappelijk beschrijft wat de werking is van de zogenaamde ‘innerlijke glimlach’, die in de Chinese heelkunde – ook wel Healing Tao genoemd – al duizenden jaren als basis wordt genomen voor vitaliteit en geluk. Door de positieve emotie ‘aan’ te zetten, ontstaat er ‘positiviteitsresonantie’. Frederickson ontdekte in haar onderzoeken dat bij mensen met positiviteitsresonantie dezelfde delen in de hersenen worden geactiveerd. Dit noemt ze ‘synchroniteit in de biochemie’. Daarom omschrijft ze een moment van authentiek contact als ‘een werkelijke ontmoeting van geesten als één handeling uitgevoerd door twee breinen’. Door ‘hersensynchroniciteit’ ontstaat er wederzijds begrip. Verder voegt ze toe aan het biologisch perspectief van liefde dat het liefdeshormoon ‘Oxytocine’ vrij komt. Dit hormoon maakt je gevoeliger voor interpersoonlijke hints, zodat je mensen beter kunt inschatten. Hierdoor kan je sneller zien wie je kunt vertrouwen: je ziet meer in de ogen van de ander én je bent ontvankelijker voor - en daar komt-ie weer - de glimlach! Verder vermindert het stress en zorgt dit hormoon ervoor dat je je minder (snel) bedreigd voelt en je positieve sociale gedrag versterkt. Alle reden dus om je positieve emoties te gaan beoefenen, waardoor het liefdeshormoon vanzelf vrijkomt. Volgens Frederickson wordt dit hormoon dan ook is ‘de grote leidsman van het leven’ genoemd. Waarom zijn mensen die gelukkig zijn flexibeler, mentaal weerbaarder en beter in staat om positieve relaties te creëren? Frederickson legt uit dat je ‘nervus vagus’ hiermee te maken heeft. Je nervus vagus is een hersenzenuw die ervoor zorgt dat een hartslag en ademhaling niet te veel uit de pas gaat lopen als je in de stress schiet. Hoe betere je ‘vagale tonus’, zoals dat heet, hoe beter je je voelt. Het goede nieuws is dat je deze vagale tonus kunt trainen, zoals je je spieren kunt trainen. Sterker nog, als je meer oefeningen doet om je positiviteitsresonantie te verhogen, dan creëert dit structurele verandering in je hersenen! Om dit allemaal te bewerkstelligen, beschrijft Frederickson allerlei oefeningen die je kunt doen op een willekeurig moment van je dag. Ook al sta je heb je het druk, sta je onder stress of heb je het moeilijk: je kunt een positieve spiraal aan zetten door te beginnen met kleine oefeningen. Een belangrijke oefening is de zogenaamde ‘metta’: meditatie om ‘liefdevolle vriendelijkheid’ uit te spreken naar jezelf en naar anderen. Vol trots beschrijft ze hoe ze aan de Dalai Lama de resultaten uit haar wetenschappelijk onderzoek voorlegde waarin ze kon aantonen hoe de metta leidde tot meer liefde en geluk. Wellicht klinkt ‘liefdevolle vriendelijkheid’ heel zweverig. Maar Frederickson heeft kunnen aantonen met onderzoek wat de werking hiervan is – ook op de lange duur. Liefde is dan ook niet ‘soft’ en ‘liefdevolle vriendelijkheid’ is niet hetzelfde als iets bedekken met de mantel der liefde, terwijl je vol boosheid bent. Sterker nog, onderzoek toont aan dat een onoprechte glimlach schadelijk is. In haar boek voegt ze bij haar eigen persoonlijke verhalen ook getuigenissen van mensen om haar heen, die deze oefeningen hebben gedaan. Het bevat concrete oefeningen om (zelf)liefde te bedrijven. Eigenlijk is het boek een pleidooi voor de basiselementen uit de Healing Tao: de innerlijke glimlach is subtiel, én te trainen. In dit boek lees je welke gevolgen het heeft voor je sociale, emotionele en fysieke welzijn als je jouw innerlijke glimlach aanzet en regelmatig oefent.