In De essentie van coaching kom je een zevental stijlen tegen, die in hedendaagse 1-op-1 coaching ingezet worden door coaches. Experts komen uitgebreid aan het woord om te vertellen over het hoe, wat en waarom van hun voorkeurstijl.
Hoe gingen mensen als Freud, Rogers en Hellinger te werk? Allen hadden een uniek, onderscheidend mensbeeld met bijbehorend een geheel eigen wijze van coaching en therapie. Hun ideeën en mensbenaderingen zie je nog altijd terug in de hedendaagse coachingpraktijk.
Stijlen
Achtereenvolgens lees je over psychodynamisch coachen, secure base coachen, traumacoaching, systemische coaching, systemisch fenomenologisch coachen, oplossingsgericht coachen en counselend coachen. Voor deze recensie voert het te ver om iedere stijl te beschrijven, lees dit boek vooral zelf.
Iedere stijl wordt op een toegankelijke manier weergegeven: de lezer wordt zowel theoretisch en wetenschappelijk als praktisch en toegepast meegenomen in de verschillende aanpakken. Dus: zeker ook concreet, zo lees je bijvoorbeeld over de verschillende typen vragen die je in coaching kan stellen, en welk mogelijk effect ze sorteren.
Bijdrage aan bewustzijn
Dit boek zal voor vele coaches expliciet maken wat ze impliciet over hun eigen benadering weten. Ik hoor van behoorlijk wat coaches om me heen dat ze een intuïtieve, soms eclectische benadering van hulpvragenden hebben. Ze kiezen, bewust en vaak onbewust, een coachingstijl die bij hun persoonlijkheid en ervaring past. Én bij hun mensbeeld: heb je een diepgaand vertrouwen in de maakbaarheid en ontwikkeling van mensen, grote kans dat je een oplossingsgerichte benadering verkiest boven een probleemgestuurde. Heb je een persoonlijke focus, dan is het aannemelijk dat je voor counseling kiest, terwijl als je nadruk op relaties ligt, je eerder een systemische bril hanteert. Vaak wordt er een mix aan stijlen gehanteerd.
In dit boek lezen we dat geen van de stijlen er qua effectiviteit uitspringt. Ook het benutten van een mix aan stijlen biedt niet per definitie de beste coachingresultaten. En we lezen dat de kwaliteit van de relatie tussen helper en geholpene, aandacht en empathie, minstens zo van belang is als de toegepaste methode of techniek. Tevens stellen de schrijvers zich kwetsbaar op, en geven ze aan dat sommige meer dieperliggende, structurele problematieken beter aan psychotherapeuten of zelfs psychiaters kunnen worden overgelaten.
Pareltje
Ik kan me voorstellen dat De essentie van coaching bij uitstek een pareltje is voor de hedendaagse coach die meer over zichzelf wil begrijpen in de rol van coach, en tegelijkertijd zijn of haar interactierepertoire wil uitbreiden. Misschien biedt het ook wel een vertrekpunt bij het kiezen van een coach door de coachee, al zou ik het eerder als naslagwerk adviseren en dat er op basis van een stevige persoonlijke kennismaking gekozen wordt.
Het boek is goed te lezen en begrijpen, ook voor de minder ingevoerde lezer verwacht ik. Ook door de casussen die de coachingstijlen tot leven doen komen, alsmede de werkvormen die beschreven worden, en meteen toegepast kunnen worden. De samenvatting van de stijlen, inclusief grafische weergave, aan het einde van het boek maken het een nog behapbaarder boek. Dit boek draagt bij aan het zelfbewustzijn en daarmee de professionaliteit van iedere coach, onmisbaar dus in diens boekenkast.
Over Danny Mullenders
Danny Mullenders is assessmentpsycholoog, coach, auteur en spreker. Als expert op het gebied van organisatiepsychologie helpt hij mensen, teams en organisaties hun keuzeruimte te zien én benutten. Hij ontwikkelde zich tot een van Nederlands meestgelezen psychologen en coaches. Hij schreef de # 1 bestsellers Daarom doen ze dat en Laat je niet kiezen. Op dit moment schrijft hij aan zijn derde boek.
